Osobine naroda
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 16 | Nivo: Visoka skola za vaspitace strukovnih studija

SADRŽAJ :
- POJAM RELIGIJE
- ISTORIJSKI NASTANAK RELIGIJE
- DRUŠTVENI KARAKTER RELIGIJE
- MIT I RITUAL
- TEIZAM
- AGNOSTICIZAM
- ATEIZAM
- JUDIZAM
- HRIŠĆANSTVO
- PRAVOSLAVLJE
- RIMOKATOLICIZAM
- PROTESTANIZAM
- EKUMENSKI POKRET
- ISLAM
- BUDIZAM
POJAM RELIGIJE
Sve religije su podjednako velike i mistinite. One su samo različite staze koje vode do istog cilja. Sve one ističu bratstvo čovjeka i Očinstvo Boga. Sve religije propovijedaju da bi čovjek trebao voljeti svoje bližnje i sva stvorenja. Sve podstiču svoje sljedbenike da budu dobri, čine dobro, vide dobro.
Sve religije bismo trebali da tretiramo kao prijateljske partnere u uzvišenom zadatku njegovanja moralnog i duhovnog života čovječanstva. Kad različite religije počnu bogatiti jedna drugu, upotpuniće dušu (unutrašnje jedinstvo) za kojom ovaj svijet teži. Uzmimo bogatstvo različitih tradicija, budimo nasljednici baštine cijelog čovječanstva, a ne samo određenog područja ili nacije.
Cilj svih religija je, u suštini, samo taj da učini čovjeka božanskim, bogolikim, omogućivši mu da izrazi božanske kvalitete, kao što su univerzalna ljubav, samilost, milosrđe, nesebičnost, tolerancija, strpljenje, hrabrost i drugo.
Prvo tumačenje dao je Ciceron, koji riječ religija vezuje za latinski glagol relegere (ponovo čitati, opet skupiti). Smisao samog glagola Ciceron pokušava izvući iz njegove suprotnosti, iz glagola religere, što se može prevesti kao zanemariti, zapustiti.
Sveti Augustin Niponski riječ religija izvodi iz glagola reeligere što znači ponovo izabrati, a pod tim je mislio na obavezu hrišćana da pronađu Boga koga su zaboravili.
U osnovi svaku religiju određuju tri premise:
teorijsko uvjerenje čovjeka u postojanje natprirodnog svijeta i u tome najvišeg bića,
vjerovanje u mogućnost odnosa između natprirodnog i prirodnog svijeta,
čovjekovo stvarno uspostavljanje odnosa sa natprirodnim svijetom.
Taj odnos se manifestuje u vršenju određenih religioznih obreda ili rituala, kao i kroz kultno organizovanje u kome vjernici putem religioznih obreda iskazuju obožavanje, poštovanje i služe božanstvu sa željom stvarnog sjedinjavanja sa Svetim.
Potrebno je pojmovno razlikovati kult od obreda i rituala, jer je kult za razliku od rituala i obreda složeniji fenomen, s obzirom da istovremeno obuhvata praktičnu aktivnost vjere i duhovnu stranu. Kult je objektivna ili stvarna osnova mita, dok je ideja Boga subjektivna i misaona predstava. Prema rome, mit ne može bez kulta, s obzirom da mit predstavlja slikovito pripovijedanje ili kultnu djelatnost.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]